Hverjum datt upphaflega í hug sú reginvitleysa að brenna sorp?

Lengi vel hélt ég að Ísfirðingar væru þeir einu hér á landi sem settu upp og ráku SORPBRENNSLU. En þar fór ég villur vegar; sorpbrennslur eru miklu fleiri. Meira að segja er sorpbrennslan á Kirkjubæjarklaustri nánast sambyggð barnaskólanum, enda er varminn frá henni notaður til að hita upp skólahúsið og mun það vera eina sorpbrennslan hérlendis sem hirðir um að nýta þann mikla varma sem verður til við brennsluna.

En hugmyndin að brenna sorp er og hefur ætíð verið algjörlega galin. Svo það ætti engum með sæmilegt vit í hausnum að koma á óvart að sorpbrennsla getur aldrei orðið annað en mikill mengunarvaldur, svo hroðalegur mengunarvaldur að það hefur verið eyðilagður búskapur vestur í Skutulsfirði og nú skal hefja átak til að kanna heilsufar þeirra sem búa í nágrenni eða starfa við sorpbrennslurnar.

Það er hægt að eyða eða vinna sorp á margan annan hátt en að brenna því og þar er auðvitað nærtækast að urða það. 

Það er athyglisvert að langsamlegasta stærsta sorpstöð landsins að magni, SORPA í Reykjavík, sem þjónar öllu höfuðborgarsvæðinu og vel það, hefur aldrei gert minnstu tilraunir til sorpbrennslu. Hins vegar er þar hafið framleiðsla á metangasi sem að sjálfsögðu kemur ekki til greina þar sem sorpbrennslur eru.

Það er vonandi að öllum SORPBRENNSLUSTÖÐVUM landsins verið lokað sem allra fyrst, við næstu áramót verða þær aðeins til í minningunni sem heimskra mann gjörð.

Í framtíðinni verður að gera átak um allt land að allt sorp verði flokkað þar sem það verður til hvort sem það er á heimilum eða fyrirtækjum. Þá verður auðveldara að beina hverjum flokki sorps í réttan farveg og örugglega engu í BRENNSLU.

Athugasemdir

[Vendetta, 12.2.2011 kl. 14:33]

Í Danmörku er öllu sorpi, sem ekki er eingöngu lífrænn úrgangur (sem svo er notað í metanframleiðslu), brennt og frá þeirri brennslu fæst bæði gufa til að knýja túrbínur og heitt vatn til húshitunar. Reglur um hreinsun á reyknum eru svo strangar, að ekki einu sinni sót fer út um skorsteininn. Að urða sorp eingöngu var horfið frá, enda olli það stundum mengun grunnvatns.

Að vísu myndi sorpbrennsla á Íslandi ekki vera notað til þessara hluta, þar eð vatnsafl og jarðhiti fæst ódýrt hér á landi (þótt almenningur sé látinn greiða okurverð fyrir þetta). En hvað varðar þá umhverfisvernd sem skiptir máli, þá er Ísland 3. heims land og eina landið í Evrópu sem hreinsar ekki skólpvatn, heldur lætur það renna beint í sjóinn óhreinsað. Sama með reyk frá mengandi verksmiðjum.

Ég er hlynntur sorpbrennslu, þegar allar nauðsynlegar síur hafa verið settar upp og þeim er haldið við þannig að engin mengun verði (þ.e. sé undir hámarksgildum). Mér skilst frá fréttum, að Funi ætli að hætta að brenna sorpi eftir díoxín-hneykslið. Það er alltaf sama sagan hjá þessum lýð: "Ef það kostar mig eitthvað að valda stórfelldri mengun, þá loka ég bara og fer eitthvað annað".

[Þórir Kjartansson, 12.2.2011 kl. 15:17]

Ekki hélt ég, Sigurður Grétar, miðað við þinar bloggfærslur, þar  sem mér hefur alltaf fundist  þú tala af skynsemi og rökum, að þú tækir þátt í þeirri svart-hvítu umræðu og æsifréttamennsku sem hefur verið í gangi um þessi mál undanfarið.  Menn eru alveg að lenda í öngstræti með alla þessa sorpurðun á efnum sem seint eða aldrei eyðast í náttúrunni. Færri og færri sveitarfélög vilja láta land undir allan þennan ódám.  Brennsla er besta leiðin til að eyða plasti og allskonar vel brennanlegum efnum sem seint brotna niður.  Svo er ekki heldur afslagur að geta notað orkuna frá þessum brennslum á köldum svæðum.  Endurvinnsla sem er mikið tískuorð þarf orku og býr líka til mengun.  Vandamálið er að menn virðast ekki kunna að gera þetta rétt.  Það á ekki að brenna lífrænt sorp. Frá lífrænum fitum í því kemur mesta díoxínmengunin og það kostar bara mikla olíueyðslu.  Díoxínið verður til í brennslu þar sem hitinn er undir 600°C.  Allir framleiðendur þessara ofna reikna með brennsluhita um og yfir 800°C.  Við það hitastig brotnar díoxín og mörg önnur efni niður og eyðast.  Annaðhvort er að þeir sem reka og vinna við þessar stöðvar, kunna ekki til verka, eru að spara sér olíu eða hugsa ekki um tækin eins og á að gera.  Hvernig stendur á því að það eru reknar risastórar sorpbrennslustöðvarínni í stórborgum Evrópu, t.d. París og Frankfurt nánast án þess að íbúar í næsta nágrenni viti hvað þar fer fram innan veggja.   Þessi umræða eins og hún hefur farið fram er auðvitað ekki boðleg. Ekkert nema æsifréttamennska og ekkert gert til að skoða málin með skynsemi og meta kosti og galla.  Þar eiga fréttamenn og þáttastjórnendur stóran hlut að máli. Alls konar álitsgjafar, ekki síst úr leikara og listaelítunni rífa sig ofan í rassgat við að finna einhverja sökudólga til að hengja upp á löppunum eins og einn þeirra komst svo snyrtilega að orði.  Stóra málið í þessu öllu hlýtur að vera að draga úr þessari ofsalegu notkun og bruðli á einnota umbúðum.  Það er ekki verra að eyða svolítilli vinnu í að fást við margnota umbúðir, s.s. gler heldur en að láta jafn mikla vinnu í að  basla við að eyða einnota dótinu með misjöfnum árangri.  Hvers vegna reyna þeir, sem berjast mest gegn álveravæðingunni, ekki að því að minnka eftirspurnina?  Á meðan eftirspurnin verður fyrir hendi verður alltaf fundin leið til að fullnægja henni.  Menn ættu að byrja á réttum enda.

[Stefán Júlíusson (IP-tala skráð) 12.2.2011 kl. 16:06]

Miðað við það sem ég hef lesið, þá fer þetta eftir hitastigi og mengunarvarnarbúnaði.

Mér finnst rétt að brenna sorp, en þá við rétt hitastig og með réttum búnaði.

[Sigurður Grétar Guðmundsson, 12.2.2011 kl. 17:31]

Undanfari sorpbrennslu verður að vera FLOKKUN, þá get ég séð að hægt sá að eyða efnum sem brotna seint niður í náttúrunni með brennslu. En að láta allt gossa í brennslurnar hvað sem það er nær ekki nokkurri átt. Meirihlutinn af því sem frá notendum kemur er lífrænn úrgangur, úrgangur sem er kjörinn til urðunar og getur með tíð og tíma orðið til bóta í náttúrunni.

Mitt innlegg í umræðuna á ekkert skylt við æsifréttamennsku, það nær ekki nokkurri átta að brenna ALLT sorp án nokkurrar flokkunar, þar er byrjað á öfugum enda.

En ég er svo sannarlega  sammála því að umbúðaáráttan er að kæfa okkur. Ég kaupi hlut sem er þegar í umbúðum en stend í ströngu við að afþakka frekari plastpoka utanum hlutinn.

Fer ekki ofan af því að miðað við þær forsendur sem eru í sorphirðu á Íslandi átti hvergi að reisa SORPBRENNSLU.

[Óskar Þorkelsson, 12.2.2011 kl. 18:17]

hér í den komu ruslabílarnir til Hnífsdals og sturtuðu beint á gólfið.. þar inni voru tveir gaurar með gaffla og mokuðu ÖLLU óflokkuðu í eldinn.. sem btw var opinn :) bara stór kamína..

[Steinunn Björg Ólafsdóttir (IP-tala skráð) 12.2.2011 kl. 19:17]

Má ég bara benda á að Kirkjubæjarklaustur er ekki eina sorpbrennslan sem nýtir varmann sem kemur frá brennslunni, fyrsti sorpbrennslu ofninn sem kom til landsins er reyndar ekki mjög stór en hann dugar, og er enn í gangi eftir 17 ár, og hefur verið nýttur til þess að hita upp almenningslaug í Svínafelli í Öræfum.

Það hefur allavega ekki enn komið í ljós nein alvarleg mengun af honum, en hann er notaður til að brenna rusli af bóndabæjum og ferðaþjónustum í Öræfasveit, og hann brennir reyknum við 1000°C þannig það er einungis gufa sem kemur af honum.

[Valdimar Samúelsson, 13.2.2011 kl. 10:01]

Tek undir með Sigurði Grétari. Það eru til brennsluofnar sem gefa methan frá sér svo það gæti verið tvennskonar framleiðsla og jafnvel á þrjá vegu. methen vegna gerjun . methen við bruna og plasti breytt í olíu. Allt þetta hefir verið gert í vanþróuðu löndunum í mörg ár.Hér útungum við allskonar menntafólk sem veit ekki neitt í sinn haus. Eins og allir vita líka þá telst allur úrgangur frá dýrum besta efni til að framleiða methen gas.