Hörmuleg afgreiðsla Alþingis á ákærum til Landsdóms

Ég hef sagt það áður hér á blogginu; það átti enginn af fyrrverandi ráðherrum að fara fyrir Landsdóm. Í fyrsta lagi vegna þess að málefnagrundvöllur er ekki fyrir hendi svo nær það ekki nokkurri átt að Alþingi sé með ákæruvald sem það getur beitt. Það er rétt sem kom fram hjá mörgum þingmönnum Sjálfstæðisflokksins að andi laganna og réttlætisins er sá að ekki eigi að ákæra nema líkurnar á sekt séu meiri en líkurnar á sýknu. Vinstri grænir voru einhuga á eftir formanni þingmannanefndarinnar, Atla Gíslason; refsigleðin var í stafni. Þó mátti sjá að Steingrími var brugðið eftir að úrslitin lágu fyrir. Ég er ánægður með að minn flokksformaður, Jóhanna, kemur keik út frá málinu, var ætíð samkvæm sjálfri sér. Sama verður ekki sagt um þá Samfylkingarþingmenn sem svo greinilega létu pólitíkina ráða og kusu eftir flokkslínum í þessu alvarlega máli. (Vona að næst þegar Mörður vafrar um þingsalinn, og veit ekkert hvað hann á að gera, vafri hann út úr Alþingishúsinu og komi aldrei til baka).

Samfylkingin greiddi sjálfri sér þungt högg í þessari atkvæðagreiðslu, hún verður lengi að jafna sig eftir það. Það mátti sjá hvað Ólína var ráðvillt í Sjónvarpinu í kvöld, hún er þó vön að vera glaðbeitt og koma fyrir sig orði, nú var yfirbragðið annað.

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 28.9.2010 kl. 23:07]

Nafni, til hamingju með niðurstöðuna. Þetta er nákvæmlega það sem ég óttaðist, Nei, ég átti von á að Árni Matthíssen yrði einnig ákærður, en ekki Ingibjörg, Björgvin, Jóhanna eða Össur. Ekki vegna þess að þau hefðu borið ábyrgð á hruninu. Nei, vegna þess að þau eru í aumingjaliðin, sem góður vinur minn i Samfylkingunni kallað það í kvöld. Hann verður reyndar ekki í Samfylkingunni á morgun. Það verður þú og finnur þér tilefni til þess að réttlæta aumingjaskapinn. Þegar þú leggst til hvílu, þá getur þú sagt stoltur, ég tilheyri þessu liði og mun gera hvernig sem þetta lið hegðar sér.

[Gísli Ingvarsson, 29.9.2010 kl. 19:25]

Ég get ómögulega skilið hvað það gerir til þó að Samfylkingarþingmenn hafi samvisku og vilji láta Geir frekar fara fyrir Landsdóm en hinir meðreiðasveinarnir. Ingibjörg var einsog menn vita ekki með öllum mjalla á þessum stjórnarárum, en það má ekki segja upphátt því andleg skerðing þó hún eigi sér eðlilegar sjúklegar skíringar eru feimnismál og Samfylkingin getur ekki viðurkennt að bágt ástand leiðtogans hafi leitt flokkinn á villigötur stefnu Sjálfstæðisflokksins í efnahagsmálum. Geir er hinsvegar fulltrúi og framkvæmdarstjóri þessarar frábæru efnahagsstefnu sem hefur verið samþykkt óbreytt á tveimur landsfundum eftir hrun. Geir er því réttur maður á réttum stað fyrir Landsdómi að útskýra þessa frábæru stefnu og hvernig "fólkið" brást stefnunni. Hann gerði allt rétt.