Hvað með málskotsréttinn?

Yfirleitt eru flestir að ræða um Forsetann þegar málskotsrétt ber á góma, þar er jafanan rætt um þann rétt hans, sem enginn hefur beitt nema núverandi Forseti, að skjóta málum til úrskurðar þjóarinnar í þjóðaratkvæðagreiðslu.

En ég er enn svilítið óákveðinn í hvort við ætlum að hafa Foreta eða ekki, en ef hann verður einn af hornsteinum stjórnskipunar landsins þá tel ég að hann eigi að hafa málskotsrétt.
En það eiga fleiri að hafa, bæði einhver hluti alþingismanna og einnig almenningur þá einhver ákveðim prósenta atkvæðisbærra manna.
En þjóðaratkvæðagreiðslur, um hvaða mál þær eiga að fjalla og hvernig er hægt að krefjast þeirra. Mér finnst að skilyrðin eigi að vera þröng, það gengur ekki að lítill minnihlutahópur geti krafist þjoðaratkvæðis um lítilsverð mál
Svolítið um framkvæmd þjóðaratkvaðagreiðslna. Þær þurfa alls ekki að vera svo dýrar í framkvæmd eins og Alþingiskosningar. Þó ég sé ekki einn af þessum mörgu tölvusnillingum þá sýnist mér að þjóðaratkvæðagreiðslur geti verið rafrænar. Þá geti hver og einn kosið í sínum heimabanka. ég veit að það eru ekki allir með heimabanka, margt eldra fólk er það ekki. Þá er tvennt til í spilunum; fara til nágrannans og kjósa þar eða að einhver miðstöð verði fyir þann fámenna hóp sem ekki á möguleika heima hjá sér eða hjá nágrannanum. Það yrði ekki hægt að kjósa nema einu sinni á hveri kennitölu og hugbúnaðurinn, sem tekur á móti atkvæðunum, hefur úrslitin klár þegar kjörtími er útrunninn.
Ég set þetta hér inn, ekki til að þetta fari í Stjórnarskrá, heldur til að vekja athygl á möuleikum tölvunnar.
Ég heyrði það frá einum frambjóðanda að honum hugnaðist ekki að í núverandi Stjórnarskrá eru þó nokkur ákvæði sem leyfa að um Stjórnarskrárbundin ákvæði megi fjalla á Alþingi til breytinga án þess að það teljist breyting á Stjórnarskrá. Ég tel að slíkt sé í meira lagi vafasamt, Stjórnarskrá verði ekki breytt nema þar sé ótvírætt um Stjórnarskrárbreytingu að ræða og þá verði málsmeðferðin í samræmi við það.

Athugasemdir

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 24.11.2010 kl. 10:56]

Sæll Sigurður Grétar.

Nú vill svo til að ég er að mörgu leyti sammála þér. Ég tel eins og þú að endilega eigi að vera möguleiki fyrir almenning til að krefjast þjóðaratkvæðagreiðslana, þ.e. einhver tilskilinn fjöldi atkvæðisbærra manna geti krafist þess. Kannski 25 eða 35% það þarf að skoða það vandlega.

Hinns vegar verður þetta að vera þröngt afmarkað og ekki er hægt að krefjast þjóðaratkvæðagreiðslu um sama mál aftur og aftur verði það fellt. Til dæmis eins og ef það yrði samþykkt að hafa þjóðaratkvæðagreiðslu um "aðskilnað Ríkis og kirkju" og það yrði fellt. Þá væri ekki hægt að fara fram á aðra svona atkvæðagreiðslu strax í næsta mánuði eða árið eftir þó svo að tilskilinn fjöldi atkvæðisbærra manna vildi það. Sama ætti við ef við fellum ESB samning í þjóðaratkvæðagreiðslu, sem við blessunarlega gerum örugglega. Þá þýðir ekki daginn eftir að hægt sé að fara fram á að sótt verði aftur um aðild.

Í slíkum tilvikum yrðu að líða svo og svo mörg ár á milli þess að hægt væri að fara fram á slíkar þjóðaratkvæðagreiðslur. 

En að sjálfsögðu gæti meirihluti Alþingis farið fram með slíkar breytingar í millitíðinni en þá gæti líka almannavaldið gripið inní og krafist þjóðaratkvæðagreiðslu um að hnekkja þeirri ákvörðun alþingis, ef nógu margir veittu því liðsinni sitt.