Nú er lag, Kristján Möller

Allt er til endurskoðunar eftir fall frjálshyggjunnar, við verðurm að velta hverri krónu fyrir okkur til að brjótast upp úr því fjárhagslega dýki sem þjóðin er fallin í og hófst með einkavæðingu bankanna til fjármálamanna og fjárglæframanna tveggja stjórnmálaflokka, Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks, og svo kom hin skelfilega útrás í kjölfarið.
Það er líklega eins og að skvetta olíu á eld að leyfa sér að taka enn upp þráðinn; er ekki hægt að fara skynsamlegri leiðir í endurbyggingu Suðurlandsvegar en þá misráðnu leið sem valin hefur verið? Fjölmargir Sunnlendingar eru haldnir þeirri áráttu að sjá ekkert annað er 2+2 lausnina þó það sé kristalstært að sú leið er að minnsta kosti helmingi dýrari en 2+1, jafnvel þrisvar sinnum.
Allur aðdragandi að ákvarðanatöku um endurbyggingu Suðurlandsvegar var flumbrugangur þegar þjóðin var enn á fjármála- og útrásarfylliríi. Skítt með hvað hlutirnir kostuðu, allt átti að vara fínt og flott, helst eins flott og í henni Ameríku þar sem 2+2 vegir liggja þvers og kruss yfir það mikla meginland. En á þeim tíma, sem þær ákvarðanir voru teknar, voru Evrópuþjóðir farnar að hugsa sinn gang, jafnvel að fleygja ekki peningum í óþarfa eða flottræfilshátt. Nú er svo komið að Ameríkanar eru orðnir lærisveinar Svía í að velja frekar 2+1 lausn í vegamálum, nýta fjármagnið betur og tryggja hámarksöryggi á nýjum vegum.
Það verður a segja það eins og er; ákvörðun um lagningu 2+2 vegar milli Reykjavíkur og Selfoss er ekkert annað en flottræfilsháttur. Á umferðarþingi, sem haldið var í Reykjavík á síðasta ári, var einn af fremstu umferðafræðingum heims furðu lostinn yfir þessari ákvörðun. Sagði að þar sem menn hugsuðu af skynsemi þyrfti umferðin að vera tvöfalt meiri en nú er á Suðurlandsvegi til að svo mikið sem til greina kæmi að leggja 2+2 veg, bætti því svo við að reynslan sýndi að 2+1 vegur væri ekki aðeins helmingi ódýrari heldur jafnvel öruggari.
En ákvörðunin um endurbyggingu Suðulandsvegar var tekin í flaustri að pólitíkusum sem völtuðu yfir Vegagerðina og alla sérfræðinga í vegamálum, létu undan múgsefjun og háværum hrópendum hér austan fjalls. Aðeins tvennt kom til greina; í fyrsta lagi að elta gamla vegastæðið eins og það liggur yfir veðravítið Hellisheiði og blása á allt sem hét hagsýni í peningamálum.
Nú vill svo til að lykilmaðurinn í öllum þessum ákvörðunum er enn á sínum stað, Kristján Möller er ennþá samgönguráðherra.
Ég skora hér með á Kristján Möller að taka allt málið til endurskoðunar, bæði val á vegastæði og hugsa svolítið meira um fjárhagslega hagkæmni, ekki veitir af eða hvað?
Tökum upp aftur þá hugmynd að Suðurlandsvegur verði lagður um Þrengsli en ekki Hellisheiði. Vegurinn verði síðan lagður þvert yfir Ölfus frá Þrengslum að Ölfusá og nýja brúin yfir Ölfusá komi fyrir sunnan Selfoss, en ekki norðan. Suðurlandsvegurinn verði síðan tengdur við núverandi Suðurlandsveg við Gaulverjabæjarveg eða á þeim slóðum austan við Selfoss. Vegurinn yfir Hellisheiði verði á sínum stað og haldið við, endurbættur í 2+1 þar sem þörf þykir, það endar hvort sem er með því að það verða boruð göng undir Hellisheið þegar við komumst upp úr fjárhagslega dýkinu. Um Hellisheiði færu Hvergerðingar og íbúar í efri hluta Árnessýslu ásamt öllum sumarhúsaeigendum sem eiga bústaði á því svæði. Með þessu er létt miklli umferð af efra Ölfusi, þar er að þéttast byggð og það er mikið glapræði að leggja Suðurlandsveginn, sem þjónar ekki aðeins Suðurlandi heldur einnig Austfjörðum, um það svæði.
Kjarninn í þessum hugmyndum, sem eru engan veginn nýjar af nálinni, er að kljúfa umferðina í sundur við gatanmótin í Svínahrauni, þar velja vegfarendur þá leið sem þeim hentar best. Þessar hugmyndir gera einnig hinn rándýra 2+2 veg með öllu óþarfan og ég veit, eða vona, að allir gera sér grein fyrir að nú þarf að nýta fjármuni sem allra, allra best.
Kristján Möller samgönguráðherra,nú er lag.
 
Þessi grein er búinað liggja lengi hjá héraðsfréttablaðinu "Dafskráin" á Selfossi án birtingar. En svo virðist sem Magnús Hlynur ritstjóri og útgefendur hugsi ekkert um annað en að græða á auglýsingum eftir að héraðsfréttablaðið "Glugginn" lagði upp laupana. Það væri kannski ráð að endurvekja "Gluggann"?

Sigurður Grétar