Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur um vexti afmyntkörfulánum er Salómonsdómur og réttsýnn gagnnvart lántakendum

Dómurinn sem kveðinn var upp í Héraðsdómi Reykjavíkur um vexti af myntkörfulánum, sem dæmd hafa verið ógild, er mjög réttsýnn  gagnvart lántakendum. Ef höfuðstóll lánanna er færður niður um tugi prósenta hvernig í ósköpunum er hægt að fara fram á að vaxtaprósentan sé áfram sú sama? Líklega yrðu þá komin fram hagstæðustu lán sem nokkru sinni hafa verið til á Íslandi frá því verðtrygging var tekin upp, lán sem bera neikvæða vexti og eru ekki í samræmi við nein önnur lánaform hérlendis.

Ég sé ekki annað en að Hæstiréttur muni mjög bráðlega staðfesta dóm Héraðsdóms Reykjavíkur, óbreyttir vextir af þessum lánum koma ekki til greina en þarna er farin mjög væg leið gagnvart skuldurum.

Athugasemdir

[Kjartan Sigurgeirsson, 26.7.2010 kl. 10:35]

Ég vona að Hæstiréttur hafi vit á að staðfesta ekki þennan vitlausa dóm.  Verði svo eru nánast allir þeir sem tóku myntkörfulán til langs tíma komnir í veruleg vanskil við lánastofnanir.  Við útreikning á þessu, komst ég að því að í stað þess að hafa ofgreitt rúma milljón af smá myntkörfuláni til 40 ára, skulda ég bankanum svipaða upphæð ef þessi skrýtna niðurstaða í nafni réttlætis nær fram að ganga.  Ég hefði aldrei látið mér detta í hug að taka lán á stýrivöxtum Seðlabanka, og tel svo vera með flesta þá sem létu blekkjast til að taka þessi ólöglegu lán.  Í mínu tilfelli getur lánastofnun breytt vaxtaálagi á 3ja ára fresti, sem þýðir að næsta tækifæri þeirra til þess er eftir 2 ár og gefst þá skuldar 30 daga frestur til að greiða upp lánið, sætti hann sig ekki við ákvörðun lánastofnunar.  Ég teldi eðlilegast að þetta ákvæði bréfsins stæði, þannig að eftir þessi 2 ár geti ég greitt upp lánið, ef vaxtabreyting lánastofnunarinnar fellur mér ekki í geð.

Auk þess get ég ekki séð annað en að í þessu máli hafi dómarinn snúið öllum lagagreinum á haus, þ.e. misnotkun á 4. gr. laga nr. 38/2001, en hún er eingöngu til að ákveða vexti af skuld, þar sem ekki er tekin fram vaxtaprósenta.  Mætti t.d. nota þá grein þegar reiknaðir eru vextir á þá upphæð sem ég hef ofgreitt af láninu.

Það að óbreyttir vextir komi ekki til greina þykir mér hæpin fullyrðing, en sennilega leggur samfylkingin mikla áherslu á að eignarhlutur Jóns Ásgeirs og hans nóta í bönkunum rýrni ekki, betra að skrýllinn taki skellinn

[Kristján P. Gudmundsson, 26.7.2010 kl. 11:55]

Það er fúlt, að lánastofnanir skuli hafa komizt upp með að veita sakleysingum og eignalausu fólki ólögleg lán í mörg ár, án þess að yfirvöld tækju í taumana.

Sigurður Grétar bendir réttilega á, að Héraðsdómur Reykjavíkur hafi komizt að réttri niðurstöðu og í allri sanngirni er ekki unnt að neita því.

Við eigum hvorki að beina reiði okkar að dómstólum né ríkisstjórn þessa lands, heldur á fólk að herða upp hugann og reyna að gleyma

martröðinni sem fyrst og horfa fram á veginn.

Kv.,KPG.

[Guðmundur Ásgeirsson, 27.7.2010 kl. 10:41]

Þessi lán voru tekin einmitt á þeirri forsendu að þau væru hagstæðustu lán sem í boði voru, en héraðsdómur hefur nú brotið forsendurnar fyrir slíkri lántöku. Annars er það hæpin lögfræði að héraðsdómur skuli telja dóm hæstaréttar um ólögmæti valda forsendubresti. Niðurstöður dómstóla eru ekki orsakavaldur, heldur afleiðing lögbrota. En á nýja Íslandi virðist það vera stefnan að taka allt sem heitir heilbrigð skynsemi og snúa á hvolf.